czwartek, 30 sierpnia 2012

Niszczejący Pałac Sośnia - Moja Wola

Piątego maja , tego roku trzech świrów wpadło na pomysł wycieczki do miejscowości o nazwie - Moja Wola ... Niby nie ma w tym nic dziwnego . Ale kto na Miłość Boską wstaje w sobotę o 5:30 żeby pstryknąć   kilka fotek ??
No właśnie ja , Marcin Bartczak i Krzysztof Skory .

Było warto . Pojechaliśmy tam po to aby uwiecznić niszczejący Pałacyk których pewnie tego typu jest niewiele na świecie . Otóż elewacja tego budynku pokryta nie jest tynkiem czy wykonana z kamienia .
Ściany zewnętrzne pokryte są korą dębową , coś niesamowitego . Dziwi mnie tylko to że nikt nie kwapi się żeby taki obiekt przetrwał.

Wobec tego przedstawiam kilka fotek z naszego wypadu.














Myślę że jeszcze tam wrócimy :)

poniedziałek, 20 lutego 2012

Wolfsschanze - Wilczy szaniec.



W samym sercu Mazur znajdują się porośnięte lasem ruiny kwatery głównej Adolfa Hiltera. Zamaskowane miasteczko w lesie - 200 budynków: schrony, baraki, 2 lotniska, elektrownia, dworzec kolejowy, urządzenia klimatyzacyjne, wodociągi, ciepłownie, dwie centrale dalekopisowe.
W 1944r. mieszkało tu ponad 2000 osób. 20 lipca 1944 roku pułownik hrabia Claus Schenk Graf von Stauffenberg dokonuje tu nieudanego zamachu na Adolfa Hitlera.
Tu decydowano o wykorzystaniu jeńców w niemieckim przemyśle zbrojeniowym, budowie nowych obozów koncentracyjnych.Tu wcielano w życie plan budowy Tysiącletniej Rzeszy. Tu podejmowano zbrodnicze decyzje, dotyczące losów wielu narodów Europy.



























Tu pracowali i przebywali m.in.: Adolf Hitler, Hermann Goring, Heinrich Himmler, Martin Bormann, Wilhelm Keitel, Joseph Goebbels, Dr Fritz Todt, Albert Speer i inni.


niedziela, 19 lutego 2012

Kanał Mazurski - Śluza Leśniewo Górne.

Kanał Mazurski jest jedną z unikalnych budowli z oryginalnymi rozwiązaniami technicznymi, wspaniale wkomponowany w środowisko naturalne.


Pierwsze projekty budowy pochodzą z lat 1862/1864. Były one kilkakrotnie modyfikowane. 
Celem budowy było odprowadzenie w kierunku północnym wód z Wielkich Jezior Mazurskich do rzeki Pregoły w celu uzyskania drogi wodnej do Bałtyku, oraz wykorzystania energii wodnej do poruszania siłowni wodnych i osuszenia około l7 tysięcy hektarów łąk. W późniejszym okresie zrezygnowano z funkcji energetycznej kanału i planowano wykorzystać go jedynie jako drogę wodną do transportu drewna, materiałów budowlanych, torfu oraz turystyki. Niektórzy snują przypuszczenia, jakoby Kanał Mazurski miał służyc jako droga wodna dlaokrętów podwodnych typu U-Boot, a na Mazurach planowano budowę bazy remontowej tych jednostek. Tym przypuszczeniom przeczą jednak wymiary śluz 45 x 7,5m i głębokość ok. 2m.







Wg ostatniego z projektów zaplanowano dziesięć stopni wodnych o spadkach od 5 do 17m. Budowę kanału rozpoczęto w roku 1911, lecz wybuch wojny w 1914 r. przerwał prace, następnie wznowiono je dopiero w 1934r. W czasach III Rzeszy kanał był obiektem tajnym. Na mapach topograficznych z 1939r nie zaznaczono sluz i innych budowli wodnych. Ostateczniebudowę przerwano w 1942r. i już nie wznowiono.W momencie przerwania prac budwlanych cały kanał był napełniony wodą. Po wojnie po wkroczeniu wojsk Armii Czerwonej na terenu Prus Wschodnich nastąpiła grabież i wywóz ocalałych urządzeń. Dewastację dokończyli osadnicy.

Mauerwald - Mamerki

















Kwatera Główna
Niemieckich Wojsk Lądowych (OKH)


Na Mazurach, nad Kanałem Mazurskim, 8 km od Węgorzewa, 22 km od Giżycka, 25 km od Kętrzyna, 18 km od Gierłoży znajduje się jeden z najlepiej zachowanych w Polsce, kompleks niezniszczonych bunkrów niemieckich z okresu II wojny światowej.

W latach 1940-1944 zbudowano dla potrzeb 40 najwyższych generałów i feldmarszałków, 1500 oficerów i żołnierzy Wehrmachtu około 250 obiektów w tym 30 schronów żelbetonowych, które niezniszczone zachowały się do naszych czasów.

Dużą atrakcją jest bunkier „gigant”, w takim typie bunkra Adolf Hitler mieszkał podczas wojny. Ściany i stropy mają grubość 7 metrów! Na dach, gdzie znajdowało się stanowisko przeciwlotnicze, żołnierze wchodzili po stalowych drabinach. Zbudowane współcześnie schody z balustradą prowadzą na dach schronu i dalej do punktu widokowego na jezioro Mamry i okolice.

Kolejne schrony to schrony bojowe, sztabowe, ogromne bunkry, w których ukryto urządzenia techniczne. Korytarze i wnętrza schronów są niezniszczone i dostępne do zwiedzania. Zachowały się zejścia do kanałów oraz cały kanał techniczny łączący bunkry.

Niemcy nie zdążyli wysadzić schronów, zostały one opuszczone bez walki przez wojska Wehrmachtu w styczniu 1945.